Hoe ben jij deze ochtend opgestaan?
Toen ik deze morgen wakker werd, wist ik wat me doen stond. Het kiezen voor wat voor mij belangrijk en noodzakelijk is, is iets waarvoor ik elke dag bewust een keuze probeer te maken. Op die manier wordt dat fundament van "kiezen" ook sterker en sterker.
Dat wil daarom niet zeggen dat alles perfect en vlekkeloos verloopt. Dat wil daarom niet zeggen dat ik ongenaakbaar ben of me zo voel. Dat wil daarom niet zegge dat deze crisis (cfr ‘Coronacrisis’) me niets doet. Verre van.
Maar onzekere en stormachtige tijden zoals we die nu meemaken, dwingen me nog meer aandacht te besteden aan wat er voor mij echt toe doet en wat zich als prioriteit stelt. Deze onzekere en stormachtige tijden zijn in die zin nog meer een appél. Als ik eerlijk ben, kan ik ook niet anders dan hier naar te luisteren en voor mezelf actie te ondernemen. En ja, soms is daar ook 'liefedevolle dwang' voor nodig en jezelf uit je comfortzone pushen. Wij mensen blijven graag zitten in ons veilige frame ; een evolutionaire reflex om ons te behoeden voor gevaar.
Maar hoe kan ik nu weten waaraan ik moet werken, in het huidige onzekere klimaat? Ik maak daarin onderscheid tussen wat van buitenaf komt (de 'buitenwereld') met al zijn afleidingen, nieuwsberichten, zintuiglijke prikkels en verleidingen en dat wat binnenin mij leeft en wat ik kan/wil versterken. Wat doe ik met mijn innerlijke wereld?
Actie of re-actie?
Mijn persoonlijke vragen die er toe doen zijn: Hoe reageer ik op wat er gebeurt? Waarvoor kies ik? In welke emotie investeer ik? In welke houding investeer ik? Wat wil ik uitpuren en van waaruit wil ik in de wereld staan? Wat moet ik loslaten om meer de mens te worden die ik kan zijn?
Het maakt voor mij het verschil tussen een speelbal zijn van wat ik niet kan controleren en overgeleverd zijn aan mijn reacties, en mezelf in handen nemen en actie-gericht gaan denken en handelen. Het is een klassiek gegeven in coaching en zelfleiderschap om te focussen op dat wat wél te controleren valt. Want neen, ik weet niet waar dit wereldwijde debacle naar toe gaat, ik weet niet hoe lang het nog zal duren, waar ik volgend jaar zal staan en wat ik zal (kunnen en mogen) doen.
Neen, het glas is niet altijd halfvol..
Ik hou niet van denken in termen als 'het glas is halfvol' tegenover 'het glas is halfleeg'. Ik vind het een “positief denken-valkuil”. Voor veel mensen is het glas na 8 maanden crisis, restricties en maatregelen wel degelijk (meer dan) half leeg!
Maar waar kan dat halflege glas ons dwingen om naar te kijken? En nog meer: wat is het appél dat wordt gedaan? Maar nog voor de actie, is misschien het eerste wat nodig is in het moment terugvallen. En dat wat in onszelf en om ons heen leeft, te durven erkennen.
Ook tijdens het afgelopen webinar rond stress hebben we samen geoefend en ervaren dat dit al genoeg kan zijn om 'ademruimte' te scheppen, om dan van daaruit eventueel stappen te zetten.
Voor mezelf waren en blijven die stappen onder meer het investeren in een gezond, sterk en solide lichaam. Dat biedt tegelijk een goede huisvesting voor een geest die tegen een (serieus) stootje kan. k mag het niet gedroomd hebben dat de 'oude' chronisch vermoeide en hypergevoelige Stef in deze crisis terecht was gekomen.
De ochtend is een uitgelezen moment om te kiezen voor en te werken aan verankerd zijn in onszelf. Dat begint vaak bij niets meer en minder dan bewuste aandacht. Je hoort me al aankomen. Alweer een ritueel, alweer een opdracht, alweer een hack. Misschien.. Maar ik hou het ook graag simpel. Omdat dat in mijn leven het beste werkt en het niet over 'volhouden' hoort te gaan. Onze levens zijn al 'volgepropt' genoeg,niet? Rituelen moeten niet rigide zijn. Als ze geïndividualiseerd zijn, zijn ze eerder een flow of beweging.
Wakker worden en in je lijf komen.
Drink 1 tot 2 glazen zuiver water (+/- 250 ml) , eventueel met een beetje zout. Doe dit met bewuste aandacht.
Doe iets van beweging ; de vorm hiervan kan voor iedereen verschillend zijn. Voor de een is het lichte stretch oefeningen,voor de ander een aantal yoga-oefeningen op een mat, voor de ander een korte wandeling buiten of even rondscharrelen in de tuin.
Vind een moment om je bewust te worden van je lichaam, je ademhaling en je gedachten. (Don't make it too fancy, dat kan gewoon in de badkamer of zelfs op het toilet gebeuren!). Je kan dat eventueel combineren met de bewegingsoefeningen die je doet.
Open een raam of een deur en stel jezelf bloot aan frisse lucht en extra zuurstof.
De moeilijkste in deze moderne tijden (!) : vermijd het grijpen naar je smartphone en berichten en feeds te bekijken van sociale media, nieuws, berichten, e-mails, etc. Streef er naar hier op zijn minst een uur mee te wachten.
Zelfleiderschap.
Zeker het bewust achterwege van externe prikkels, meningen en opinies die via sociale media, nieuws, texting, etc op ons afkomen is een win-win. Al te vaak zijn we op een subtiele manier afhankelijk geworden van dat wat van buitenaf komt om ons te bevestigen in wie we zijn of wie we denken te moeten zijn. Wat voel je je als aan deze verleiding/gewoonte weerstaat?
De ochtend kan een moment zijn van het aansterken van de connectie met onszelf, al is het maar door een moment van stilte waarin we terugvallen in ons lichaam en niet direct 'on line' ('aan het lijntje') gaan. Op zich is dat al een sterk (en uitdagend) ritueel. Ingewikkelder hoeft het vaak niet te zijn, maar dat kan gerust via de kleine hierboven genoemde momenten waarin vooral verstilling en bij ons zelf blijven als verlengstuk van de nacht primeert.
Deel gerust je eigen tips of rituelen die je al doet!