Staat je brein in brand?
Eén van de groeiende aandachtspunten in de praktijk is gezondheid van het brein. De laatste tijd krijg ik een influx van klanten bij wie veel klachten gerelateerd zijn aan neurologische problemen en aan de werking van het brein. Niet toevallig vermoedelijk ; ook in mijn eigen leven krijgt dit extra aandacht en mijn brein is altijd al mijn ‘achillespees’ geweest.
Onder invloed van een aantal omgevingsfactoren die ik al eens omschrijf als ‘onvrijwillige blootstellingen en ongelukkige keuzes’ (omdat je het dus niet beter weet/wist) komt het brein soms onder grote druk te staan en leidt breinschade tot een verminderde werking met veel klachten tot gevolg.
Eén van de mechanismen dat plaatsvindt is dat lichaamseigen onstekingsstofjes, normaal bedoeld om ons tijdelijk te beschermen, de overhand nemen, meer schade dan goed aanrichten en tot chronische langdurige en zich opstapelende klachten kunnen zorgen.
Zo zijn de ontstekingsstofjes genaamd ‘microglia’ onderdeel van het immuunsysteem. Bekijk deze microglia in het brein als ‘soldaten’ die steeds paraat staan. Deze zijn voortdurend in connectie met lichamelijke processen en scannen voor potentiële stressors. Microglia zijn één van de belangrijkste, zo niet de belangrijkste ‘soldaten’ in het brein en ze beslaan 10 tot 15% van de cellen in je brein!
Maar zoals gezegd kan een langdurige ontsteking een negatief effect hebben op het brein. Je kan dit zien als overactieve soldaten waar geen rem meer op staat. Niet goed dus.
De gevolgen?
Onder meer neurotransmitters kunnen hierdoor minder goed werken maar er kan ook een verlaagde gevoeligheid voor breinsignalen, energie-aanmaak en zelfs afsterven van hersencellen plaatsvinden. Een te sterk verhoogde microglia activiteit is dan ook aangetroffen bij zogeheten ‘neurodegeneratieve’ ziekten als dementie en Parkinson’s. (ref) Bij deze aandoeningen wordt dus zenuwweefsel afgebroken.
Het hoeft echter niet zo extreem te zijn. Vaak zijn deze diagnoses het resultaat of het ‘eindstadium’ van een zich jarenlang opbouwend proces en chronische klachten, die helaas nog te weinig gekoppeld worden aan brein-inflammatie.
Denk hier bij aan concentratiestoornissen, geheugenproblemen, irritatie, malende gedachten, gedachten niet in actie kunnen omzetten, moeite met woorden vinden en stotteren, problemen met aansturing van spieren en motoriek , slaapstoornissen (moeilijk kunnen inslapen of onderbroken slapen), depressie of juist ‘agitatie’ en hyper zijn, etc.
Eerder bespraken we nog twee belangrijke neurotransmitters als dopamine en serotonine die instaan voor een hele cascade van lichamelijke processen. (En potentieel dus een hele cascade aan klachten bij verstoring door onder meer brein-inflammatie.)
Nog enkele verrassende ziektebeelden waarbij de ‘microglia-soldaten’ overactief zijn in het brein:
Depressie. Jawel, potentieel zijn depressieve klachten gelinkt aan brein-inflammatie! (ref) Ook andere ‘psychiatrische klachten’ zijn gelinkt aan breininflammatie. (ref)
Hersenschudding. Een hersenschudding wordt helaas vaak niet goed opgevolgd. Enkel in een donkere ruimte liggen en ontstekingsremmers nemen is onvoldoende. Zo is er verhoogde ontsteking direct na de val of het stoten van het hoofd maar kan er ook chronische ontsteking ontstaan. (ref) Ook herhaalde milde ‘kleine’ onopgemerkte hersentrauma’s door bijvoorbeeld krijgskunst of voetbal kunnen schade aanrichten, zeker bij jongeren. (ref). Onderzoek toonde aan dat 17 jaar na de TBI (traumatic brain injury) er nog steeds inflammatie aanwezig kan zijn. (ref)
Overgewicht / obesitas. Er is een link tussen verhoogde brein-inflammatie door overgewicht en cognitieve achteruitgang. (ref) En je hebt grotere kans op Alzheimer en dementie door overgewicht. (ref)
Diabetes. Onder meer de achteruitgang van de ogen, nieren en zenuwgevoeligheid zijn deels gelinkt aan zenuw-inflammatie (ref) (ref)
Parkinson’s, dementie, Alzheimer (ref)
ADHD symptomen. Onder meer inflammatie in het brein kan leiden tot tot verlaagde werking van dopamine. Anderzijds kunnen ADHD-achtige klachten ook ontstaan door overstimulatie van dopamine wat leidt tot schade in breincellen en klachten als aandachtstoornissen, verlaagde concentratie, gebrek aan connectie, etc (ref)
Autisme ; hetzij aangeboren, hetzij autisme-spectrumklachten ontstaan op latere leeftijd door trauma en blootstelling, ook hier is er een interessante link met zenuwinflammatie in het brein. (ref)
Na een beroerte is er vaak ook een verhoogde inflammatie in het brein, ten gevolge van zuurstoftekort. (ref) Onder meer hierom werkt bloedverdunning alleen onvoldoende.
De aandachtige lezer van deze blog zal zich ondertussen al enkele vragen gesteld hebben. Wat als we de oorzaken van deze inflammatie vinden en deze ‘stoorzenders’ wegnemen of op zijn minst tot een minimum proberen te herleiden? Inderdaad! We weten ondertussen dat we de de symptomencluster gekend als diabetes kunnen aanpakken via voeding en levensstijl. Ook voor overgewicht kan dit gelden.
In de praktijk maken we gebruik van een (zich nog uitbreidend) arsenaal om brein-ontsteking te remmen via verschillende wegen en breinherstel te ondersteunen en te stimuleren. Ook de booklets die deel zijn van de trajecten, bevatten een bom aan informatie om je levensstijl en leefomgeving minder toxisch te maken - wat ook altijd goed voor je brein is!
Zoals altijd is het een aandachtspunt hier een verschil te maken tussen symptomen behandelen (belangrijk!), energie-aanmaak te ondersteunen (even belangrijk!) en "stoorzenders" die de oorzaak in de eerste plaats zijn, aan te pakken ( belangrijk maar vaak vergeten!)
Onder meer zware metalen blootstelling en chemische toxines zijn een vaak vergeten 'ongelukkige blootstelling' die nog te vaak onzorgvuldig worden behandeld via snelle quick fixen en korte 'detox-kuren' van hooguit enkele weken die ook niet op celniveau en in het brein te werk gaan.
Andere ‘onvrijwillige blootstellingen en ongelukkige keuzes’ zijn:
Zware metalen (ref). Denk hierbij aan onder meer aan kwik en lood. Zo zijn er aanwijzing dat zware metalen blootstelling gelinkt is aan Alzheimer. (ref)
Pesticiden als glyfosaat . Het nog steeds veelgebruikte glyfosaat zou verstoring van het brein veroorzaken en brein-inflammatie in de hand werken. (ref) Ik schreef hier ook al eerder over glyfosaat.
Chronische , langdurige stress. (ref)
Forever chemicals als PFOS die niet of heel slecht door je lichaam kunnen worden afgebroken kunnen bijdragen aan neuro-inflammatie. (ref)
Parasitaire infecties. Gaande van infecties in het spijsverteringsstelsel tot ééncellige parasieten die via het bloed reizen, de impact kan groot zijn. Ook zij kunnen zenuwschade aanrichten. (ref) Ook de schadelijke stoffen als ammoniak afgegeven door infecties, kunnen toxisch zijn.
Ziekte van Lyme. Verschillende klachten gekoppeld aan chronische Lyme ontstaan door brein-inflammatie. (ref) Ook andere pathogene infecties kunnen, indien niet goed opgevolgd of ten gevolgde van een reeds verzwakt lichaam en immuunsysteem, leiden tot zenuwschade. (ref)
Slaaptekort (!) (ref) Wist je dat je brein zich enkel kan ontdoen van opgebouwde toxische stofjes gedurende diepe slaap? Chronisch slaaptekort draagt dus bij aan brein-inflammatie.
Langdurig alcoholgebruik kan leiden tot hersenschade en inflammatie, gelinkt aan Vit B1 tekort. (ref)
Dit veelvoud aan oorzaken is wat we in de praktijk vaak omschrijven als ‘de meerkoppige draak’.
Bij veel klanten merk ik immers dat er niet één maar meerdere stoorzenders aanwezig zijn die moeten worden aangepakt en uitgeklaard. Vaak is er een opeenstapeling van blootstellingen, infecties en overbelasting die zich over de tijdspanne van een heel leven heeft opgebouwd, en dan plots crasht men en lijkt het vat over te lopen.
Onder meer zuurstoftoevoer verhogen en herstellen, verlagen van inflammatie, het stimuleren van zenuwherstel en nieuwe zenuw-verbindingen én het afvoeren van toxines, zware metalen en chemicaliën uit het brein zijn noodzakelijk. En dat is mogelijk en daar bestaan de middelen voor. Het Panax Ginseng extract RG3 is maar één voorbeeld om breininflammatie te remmen. (ref) Ook in de praktijk werken we met een uitgebreid wapenarsenaal om het brein te ondersteunen.
Herstel gebeurt echter niet over één nacht ijs.
Je kan niet een belasting die zich een leven lang heeft opgebouwd of een klacht die al jarenlang het lichaam teistert even herstellen en uitklaren/detoxen op een maand tijd, en vaak zelfs niet op enkele maanden tijd. Het lichaam zou dat ook niet aankunnen. Het vraagt een duurzame ommekeer in keuzes die soms nodig zijn voor de rest van het leven, waarbij het echter niet over “minder” gaat en om “volhouden” maar wel om “anders” en “nieuw”. Hierbij moeten andere en nieuwe keuzes gemaakt worden, meer in lijn met wie men is en wil zijn (en vermoedelijk altijd al geweest is), met gekregen inzichten en hervonden levensvreugde en passie. Jawel!
Wie wil daar niet voor tekenen, en de (tijdelijke) ongemakken er bij nemen?